Özet:Sanığın başıboş bıraktığı köpeğinin mağduru ısırarak yaralaması biçiminde gerçekleşen eyleminin, taksirle yaralama suçunun yanı sıra TCK’nın maddesinde tanımlanan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu da oluşturduğu ve daha ağır nitelikteki taksirle yaralama suçundan mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle sanığa bu suçtan ceza verilemeyeceği hususları dikkate alınarak; hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçu yönünden hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

(5237 S. K. m. 77)

Dava: Taksirle yaralama suçundan, sanık hakkındaki kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Karar: Sanığın başıboş bıraktığı köpeğinin mağduru ısırarak yaralaması biçiminde gerçekleşen eyleminin, taksirle yaralama suçunun yanı sıra 5237 sayılı TCK’nın 177. maddesinde tanımlanan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçunu da oluşturduğu ve daha ağır nitelikteki taksirle yaralama suçundan mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle sanığa bu suçtan ceza verilemeyeceği hususları dikkate alınarak; hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçu yönünden hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,

Sonuç: Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliği ile, karar verildi.